دیوارهای اولیه چین با مصالحی که آن زمان در دسترس بود ساخته شده بودند. در کوهستان‌ها از قطعات سنگی و در دشت‌ها از ترکیب خاک و ماسه‌ی فشرده بین قاب‌های چوبی و خاک کوبیده استفاده شده بود. امروزه هیچ‌کس از مسیر و یا اندازه ی اصلی این دیوار خبر ندارد، اما در قدیم از این دیوارها حفاظت شده و توسط سلسله‌های بعدی فرمانروایی در چین گسترش پیدا کرده است. قسمت‌هایی از این دیوار قدیمی ممکن است اکنون بخشی از دیوار بزرگی باشند که امروزه پابرجا است و آن را به‌عنوان دیوار بزرگ چین می‌شناسیم.
کشور چین سابقه‌ای طولانی در ساخت دیوارهای دفاعی دارد. از حدود قرن هشتم پیش از میلاد، ایالت‌های کین (Qin)، وی (Wei)، ژائو (Zhao)، کی (Qi)، یان (Yan) و ژونگشان (Zhongshan) سازه‌هایی دفاعی در اطراف سرزمین‌های خود ساخته بودند تا از خود در برابر تهاجم همسایگان حفاظت کنند.
این دیوارها در واقع ترکیبی از دو دیوار هستند که فضای بین آن‌ها با قطعات بزرگ سنگ، قلوه‌سنگ و خاک پر شده اند. در بالای دیوار و بین بارو‌ها مسیری وجود دارد که از آن به‌عنوان جاده استفاده می‌شود. این دیوار در واقع مسیری را برای سربازان و قاصدان فراهم می‌کرد تا به جای راه‌های ناهموار عبور کنند.در تور چین به بهترین جاذبه ی چین یعنی دیوار چین دیدن کنید.
این دیوار در واقع فقط یک دیوار ساده نبوده و مجموعه‌ای از استحکاماتی بوده که برج‌های نگهبانی، پاسدارخانه، قلعه، دروازه و برج و بارو و دژ داشت. در مجموع ۲۵ هزار مورد از این سازه‌های دفاعی از دیوار حفاظت می‌کردند. تقریبا هر ۱۸ کیلومتر یک برج فانوس برای دیوار ساخته شده است. از این برج‌ها برای ارسال علامت‌هایی با آتش یا دود استفاده می‌شده است. اخبار و اطلاعاتی نظیر حملات قریب‌الوقوع دشمن از این طریق منتقل می‌شد. این اطلاعات به فرماندهان اجازه می‌داد تا سربازان خود را در محل‌های مورد نیاز مستقر کنند.